Eind in zicht

Het is alweer ruim twee maanden sinds mijn laatste blog update. Sinds we terug zijn gekomen uit Mombasa zijn we in rustig vaarwater terecht gekomen. De hangaar en de werkplaatsen zijn opgeruimd en up-to-date, de helikopters staan er netjes bij en omdat er niet zoveel gevlogen wordt kabbelen we rustig door naar het eind van het contract, eind september.

Omdat Ageeth dit jaar totaal meer dan twaalf weken aan vakantiedagen moet wegwerken worden mijn vrije weken vooral gebruikt voor vakanties. Na Italië in het voorjaar zijn we in juli naar Noorwegen geweest en hebben drieënhalve weken met het kampeerbusje rondgereisd. Omdat we normaliter nooit in het hoogseizoen op vakantie gaan, was nu de drukte iets waar we erg aan moesten wennen. Niettemin hebben we een geweldige reis gehad met mooie kampeerplekken en ruige wandelingen en fietstochten in o.a. de Hardangervidda, Jotunheimen en Rondane National Park. Een paar plaatjes voor een impressie:

Ondanks de bulderende waterval prima geslapen in ons 'tentje' op het dak!

Hardangervidda in zwart wit

Op weg naar Finse, op de Hardangervidda

Selfie op de top van de Storronden in Rondane National Park

Maar na zes weken komt er weer een eind aan mijn 'zwitserlevengevoel' en mag ik wederom afreizen naar Mtwara. Ditmaal met Turkish Airlines, via Istanbul, wat tot gevolg heeft dat ik meer dan 26 uur wakker ben voordat ik aankom in Mtwara. Dat moet de volgende keer anders...
In Mtwara val ik vanzelf weer in het ritme van werken-eten-slapen. De chauffeur van onze pickup truck sleept elke dag mijn fiets naar de heliport zodat ik 's middags lekker terug kan fietsen. De avonden vul ik vooral met gitaarspelen en een goed boek.
Het is ondertussen zeker dat het contract hier eind september eindigt, met nog een uitloop van een week of twee. Het lijkt er op dat we daarna in Tanzania voorlopig geen werk meer hebben. Aangezien mijn volgende tour hier eind oktober zou beginnen is het nog maar de vraag of ik hier nog terugkom. Hopelijk krijgen we de ruimte om na het contract hier wat onderhoud aan de heli's te doen, want we hebben nog wel een lijstje met klussen achter de hand waar we geen tijd voor hebben zolang we nog onder contract staan. Ik zal in ieder geval mijn gitaar en al mijn rotzooi dit keer maar mee naar huis nemen voor het geval ik hier niet meer terug kom.
Aan de ene kant is het wel jammer als het hier afgelopen is want het is ondertussen mijn tweede thuis geworden. Aan de andere kant is na anderhalf jaar Mtwara een nieuw avontuur natuurlijk ook wel weer welkom. Het geeft in ieder geval weer munitie voor mijn blog! Mijn volgende bestemming zal nog wel even onduidelijk blijven. Ik ben zelf bang dat het Nigeria gaat worden maar in de wandelgangen zijn ook bestemmingen als Cyprus, Ghana, Turkije en Zuid Afrika te horen. Ik wacht het maar rustig af...