Einde oefening.....

Even een korte update, want er is de afgelopen weken wel weer het een en ander gebeurd. Nadat ik een aantal weken geleden had gepost dat het contract hier in Zuid-Soedan afloopt, heb ik een hoop reacties gekregen van mensen die benieuwd waren hoe het nu verder gaat en of ik ook al een plan "B" had. Lees en huiver...

Ons management had aangegeven dat ondanks het beëindigen van het contract niemand ongerust hoefde te zijn voor zijn baan want er stonden nog verscheidene plannen op stapel waarbij ze ons hard nodig zouden hebben. We zijn in de race voor een HEMS contract (lees: "ziekenhuis helis") en tevens voor een groot militair onderhoudscontract. Het moge duidelijk zijn dat deze woorden met enige scepsis werd ontvangen. Tenslotte was dit ook het management wat het een prima idee vond om zijn oude schoenen weg te gooien voordat het nieuwe had.

Na een korte tijd thuis ga ik half juli weer terug naar Juba voor mijn laatste tour. Het plan is dat ik tot eind augustus blijf en dan met de laatste heli mee naar Duitsland vlieg. Omdat ik me realiseerde dat ik weer een belangrijke periode in mijn leven ga afsluiten, heb ik mijn camera toch maar een keer meegenomen met het plan om met name de mensen waarmee ik hier werk eens op de foto te zetten. Fotograferen mag niet, maar dat risico heb ik er wel voor over. Ik hoop dat jullie net zo enthousiast zijn over de voorlopige resultaten als ik!

Groepsfoto! Rond onze coördinator Lenka. Met de klok mee: ik (knielend), Pedro, Marc, Rob en Chris.

Shorty van AirOps ICRC

Mijn collega Adinda.

Coördinator Lenka

Piloot Michael

Michael legt aan Alex uit hoe die zijn werk moet doen...

Alex en de "Rainbow gang". De straat schoffies die altijd rond ons hotel rond schuimen en onze wagen elke week wassen.



Een vertrouwd gezicht: de buren die hun zoveelste motor dit jaar verwisselen.

Lekker sleutelen zou je denken, maar de hitte ontneemt je al snel al je enthousiasme.

Naast de taxibaan beginnen de wrakken zich uit te breiden: geslachtofferd voor de onderdelen.

Een paar dagen nadat ik in Juba ben aangekomen hoor ik dat we het HEMS contract niet krijgen en een dag later wordt bekend dat het militaire onderhoudscontract ook niet aan ons gegund wordt. Twee (!) dagen later worden we gebeld met de mededeling dat iedereen in Juba wordt ontslagen. Tot zover onze baangarantie...
Het kwam natuurlijk niet helemaal als een verassing maar de snelheid waarmee het gebeurde was wel iets waar ik niet op gerekend had. Wrang detail is dat iedereen nog hard nodig is om de zaak hier netjes af te ronden dus ze hebben mijn ontslagdatum ruimhartig verschoven naar eind september.

Ondertussen zijn we weer drie weken verder en is iedereen al druk aan het solliciteren. Een voorzichtige inschatting is dat de meesten van ons misschien wel naadloos over kunnen stappen naar een nieuwe baan. De markt is duidelijk beter dan drie jaar geleden toen ik in hetzelfde schuitje zat.
Ik wil zelf hier niet te veel uitweiden over mijn plan "B" maar ik hoop dat ik mijn volgende blog update kan beginnen met goed nieuws.
Stay tuned!