Na anderhalve week in Mtwara begin ik ook hier zo zachtjes aan in een routine te komen. Door de week sta ik om kwart voor zes op en na mijn mail te hebben gechecked (in Vancouver eindigen ze de werkdag als ik al op bed lig ten slotte) begeef ik mij naar beneden voor het ontbijt. Het eten in ons 2 sterren hotel is "hit and miss", kortom: varierend van "fantastisch lekker" tot "niet te vr...". Maar ja, wat verwacht je; dit is Afrika.
Na het ontbijt stappen we om kwart voor zeven in de auto en worden we door onze vaste chaufeur Dennis naar het vliegveld gebracht. Na een 20 minuten hobbelen over slechte, deels onverharde wegen, komen we rond 7 uur op onze basis.
We beginnen direct met de helikopter klaar te maken voor de eerste vlucht. Rond kwart voor acht komt er een klein charter vliegtuigje met een stuk of 12 passagiers uit Dar Es Salaam en zo tegen kwart over acht vertrekt de heli voor de eerste vlucht van de dag om de passagiers naar het olieboorplatform te brengen dat ongeveer op een afstand van een uur vliegen in zee ligt.
En dan is er tijd voor koffie, al komt het ook voor dat de tweede heli ook gaat vliegen. Deze tweede helikopter is uitgerust met een "hoist", dit is een soort takel om mensen uit het water te kunnen halen. Deze heli heeft uitsluitend tot taak om in het geval dat de eerste heli te water raakt, een reddings operatie te kunnen uitvoeren. In principe vliegt deze tweede heli dus niet, maar er moet natuurlijk wel getraind worden zo nu en dan. Dit gebeurd 1 tot twee keer per week. De eerste heli komt rond kwart over tien terug, wordt dan direct door ons weer van brandstof voorzien en vertrekt dan na een half uur voor de tweede vlucht van twee uur. Rond de klok van 12 wordt de lunch vanuit het hotel bezorgd en als de timing goed is komt de heli terug zo tegen de tijd dat wij net onze lunch achter de kiezen hebben. Meestal is de timing echter belabbert en komt de lunch, ondertussen een kouwe kleffe hap, net op het moment dat de heli terug komt........Hey, dit is Afrika............Hakuna Matata........
'sMiddags doen we dan het onderhoud aan de helikopters en als we klaar zijn hobbelen we in de four wheel drive weer terug naar het hotel. Meestal is dat rond half vijf met regelmatig uitschieters naar boven (gisteren werd het negen uur) maar soms ook naar beneden.
Zaterdag gebruiken we meestal om de wat grotere klussen beet te pakken en we mikken er dan op om zondag vrij te zijn.
Afgelopen zondag had ik dan ook vrij en ik heb die dag aangegrepen om de omgeving eens te verkennen. Gelukkig kon ik beschikken over een goeie mountainbike want die heb je hier, zelfs midden in Mtwara, wel nodig! In de namiddag ben ik geƫindigd in de "Dhow" haven, het lokale vissers haventje en heb daar met de lage zon een paar mooie sfeerplaatjes kunnen schieten...............
Verder kreeg ik de afgelopen week EINDELIJK nieuws over mijn vaste basis: Op maandag kreeg ik bericht dat ze me aan het oplijnen waren voor Mozambique eerst en aansluitend Dar Es Salaam. En op dinsdag kreeg ik dan de definitieve bevestiging dat mijn vaste basis..................Mtwara zou blijven! Niets veranderlijker dan CHC.....Tevens is nu eindelijk mijn rooster uitgekristalliseerd dus Ageeth en ik kunnen weer eens het een en ander gaan plannen. Bijvoorbeeld een vakantie!
We beginnen direct met de helikopter klaar te maken voor de eerste vlucht. Rond kwart voor acht komt er een klein charter vliegtuigje met een stuk of 12 passagiers uit Dar Es Salaam en zo tegen kwart over acht vertrekt de heli voor de eerste vlucht van de dag om de passagiers naar het olieboorplatform te brengen dat ongeveer op een afstand van een uur vliegen in zee ligt.
En dan is er tijd voor koffie, al komt het ook voor dat de tweede heli ook gaat vliegen. Deze tweede helikopter is uitgerust met een "hoist", dit is een soort takel om mensen uit het water te kunnen halen. Deze heli heeft uitsluitend tot taak om in het geval dat de eerste heli te water raakt, een reddings operatie te kunnen uitvoeren. In principe vliegt deze tweede heli dus niet, maar er moet natuurlijk wel getraind worden zo nu en dan. Dit gebeurd 1 tot twee keer per week. De eerste heli komt rond kwart over tien terug, wordt dan direct door ons weer van brandstof voorzien en vertrekt dan na een half uur voor de tweede vlucht van twee uur. Rond de klok van 12 wordt de lunch vanuit het hotel bezorgd en als de timing goed is komt de heli terug zo tegen de tijd dat wij net onze lunch achter de kiezen hebben. Meestal is de timing echter belabbert en komt de lunch, ondertussen een kouwe kleffe hap, net op het moment dat de heli terug komt........Hey, dit is Afrika............Hakuna Matata........
'sMiddags doen we dan het onderhoud aan de helikopters en als we klaar zijn hobbelen we in de four wheel drive weer terug naar het hotel. Meestal is dat rond half vijf met regelmatig uitschieters naar boven (gisteren werd het negen uur) maar soms ook naar beneden.
Zaterdag gebruiken we meestal om de wat grotere klussen beet te pakken en we mikken er dan op om zondag vrij te zijn.
Afgelopen zondag had ik dan ook vrij en ik heb die dag aangegrepen om de omgeving eens te verkennen. Gelukkig kon ik beschikken over een goeie mountainbike want die heb je hier, zelfs midden in Mtwara, wel nodig! In de namiddag ben ik geƫindigd in de "Dhow" haven, het lokale vissers haventje en heb daar met de lage zon een paar mooie sfeerplaatjes kunnen schieten...............
Een paar indrukwekkende Baobab bomen |
Weer een leuk verhaal en prachtige plaatjes. Sommige dingen zijn ook erg herkenbaar. Het is toch wel erg grappig dat ons motto hier "Ach, dit is Panama!" ook voor Afrika van toepassing is... :)
BeantwoordenVerwijderen