Marathon

De laatste tweeënhalve week is een ware werk marathon geweest: werkdagen van gemiddeld 10 uur zonder vrije dag tussendoor.  Dit leek de eerste week geen probleem te zijn maar de laatste week begon het me in combinatie met een stevige verkoudheid en slechte nachtrust, toch op te breken. Vandaar dat ik de zondag maar eens ‘vrij’ heb genomen om eens bij te tanken en eindelijk weer eens mijn blog bij te werken.

 

Zoals ik al had gemeld in mijn vorige blog bericht zijn we momenteel bezig om wat extra onderhoud aan de twee heli's uit te voeren. Omdat we normaliter 24 uur per dag en 7 dagen per week inzetbaar moeten zijn kan je je voorstellen dat dit gevolgen heeft voor het onderhoud. Er is doodgewoon geen tijd genoeg om uitgebreidere klussen uit te voeren zonder dat dit gevolgen heeft voor de inzetbaarheid. Dus worden grotere modificaties en reparaties, zolang ze geen invloed hebben op de veiligheid van het vliegen, uitgesteld tot het beter uitkomt. En nu was het dan zover; er werd een extra heli ingevlogen vanuit Mocimboa in Mozambique, om het mogelijk te maken dat we 1 van de heli's van de flightline konden halen voor onderhoud. Tevens werden er extra mankrachten opgetrommeld om mee te helpen en de 'downtime' van de heli zo kort mogelijk te houden, want tijd is geld, zeker in deze business. De dag nadat ik gearriveerd ben, beginnen we voortvarend aan de verschillende klussen. De heli wordt op de krikken gezet, de wieken worden verwijderd alsook de 'Main Rotor Head', dat is het gedeelte waaraan de wieken bevestigd zitten. Ondertussen word het gehele interieur en de plafonds verwijderd, dit om nieuwe electriciteitsdraden te installeren voor extra koel fans voor de elektronica.

Ondertussen gaat het vliegen met de overgebleven heli gewoon door.

De grootste klus is voor de plaatwerkers, die naast enkele reparaties ook versterkingsplaten gaan aanbrengen op de staart, daar in de praktijk is gebleken dat die wat aan de lichte kant is. Leuke verrassing is dat ik hier Marcel Leemans weer tegenkom, een oude bekende die in het verleden ook wel eens in Den Helder werkte.

De sfeer is goed. Marcel Leemans en Marty Rovatti.

Terwijl de extra werkkrachten zich helemaal concentreren op de niet vliegende heli, houden Radek en ik ons vooral bezig met de nog vliegende heli, terwijl we bijspringen waar we kunnen op het extra werk omdat dit niet alledaags is en dus leuk en uitdagend.

Mark en Radek bezig met installatie van een motor uitlaat.

Hin, bezig met het installeren van de Main Rotor Head. Het ringvormige stuk staal met de 12 bouten is de beruchte 'Jesus Moer', hier 'hangt' de hele helikopter aan in de lucht....

Lunch pauze met o.a. Tim Disero, Milton Lewis, Hin en Mark McKinnon.

Rond vijf uur stoppen we er mee, de werkplek wordt opgeruimd en aangeveegd en iedereen reist af naar zijn hotel. Radek en ik lopen dagelijks terug naar het hotel, om het hoofd even lekker leeg te maken. En met de loopsnelheid die Radek aanhoudt denk ik dat de conditie er ook wel bij vaart: 1 uur en een kwartier voor 8 km....

Terwijl de laatste terreinwagen met collega's uit het zicht verdwijnt zien Radek en ik aan de horizon de kerk naast ons hotel al liggen, 8 km verderop.

We hebben de wandeling ondertussen aardig fijn 'getuned' via mooie paadjes met regelmatig prachtige uitzichten.

Als we rond kwart over zes bij het hotel aankomen begint het al aardig te schemeren, en als ik even later met Ageeth zit te skypen is het stikdonker. Vervolgens even douchen en daarna eten. Na het eten trek ik me meestal terug op mijn kamer om nog even een boek te lezen. Doorgaans lig ik nog voor tienen op bed om voldoende nachtrust te garanderen want helaas heb ik hier geen wekker nodig: de plaatselijke Imam heeft een nieuwe geluidsinstallatie op het gebouw tegenover ons hotel geïnstalleerd en tettert ons steevast om 5 uur klaarwakker. Radek heeft al een idee waar en wanneer hij de electriciteitsdraadjes gaat doorknippen.......